ظهور دین در جامعه موجب شد زمان‌های خاصی برای انجام اعمال عبادی اهمیت ویژه پیدا کند. در دین اسلام این زمان‌ها برای برپایی نماز و روزۀ ماه رمضان تعیین می‌شدند. این اهمیت به‌اندازه‌ای بود که برای تنظیم این اوقات، نهادی با نام «توقیت» در مساجد و مدارس سرزمین‌های غربی جهان اسلام پدید آمد.
نویسندۀ این اثر ضمن پرداختن به مفهوم وقت و نهاد «توقیت»، تصویری دقیق از زمان‌سنجی عامیانه و ریاضیاتی در تعیین اوقات نماز ارائه می‌دهد. پژوهش‌های گذشته دربارۀ ریشه و گسترش نهاد نماز در اسلام، تنها ابعاد فقهی این موضوع را بررسی و به معنای ظاهری منابع اکتفا کرده‌اند، درحالی‌که اثر کینگ در رویکردی متفاوت با نگاهی علمی به این موضوع می‌نگرد و در جای‌جای اثر به خواننده یادآوری می‌کند که تخصّصی در زوایای فقهی و کلامی موضوع ندارد.
خوانندگان محترم با مطالعۀ این اثر می‌توانند با مفاهیم زمان‌سنجی و نجوم و برخی اصطلاحات آن‌ها در تاریخ علم جهان اسلام آشنایی یابند.

بخش چهارم: در بابِ اوقات نماز مسلمانان
فصل 1- تعاریف رایج اوقات نماز در اسلام
فصل 2- ساعات معوجه و اوقات نمازهای ظهر و عصر
فصل 3- اوقات نمازهای ظهر و عصر در متون نخستین فقهی
فصل 4- سایر تعاریف اوّلیه از وقت نماز ظهر
فصل 5- زمان نماز ضحی
فصل 6- اوقات نماز عیدین و نماز جمعه
فصل 7- برخی ابزارهای تعیین وقت نماز در ساعات معوجه
فصل 8- دربارۀ خاستگاه نام نمازها
فصل 9- تأمّلاتی دربارۀ آیین نماز اسلامی
فصل 10- جمعبندی
نسخههای خطّی بررسیشده

بخش پنجم: دربابِ نقش مؤذّن و موقّت در جوامع اسلامی میانه
سپاسگزاری و یادداشتهای مربوط به این نسخه
فصل 1- مقدّمه
فصل 2- زمانهای عبادت در اسلام
فصل 3- نجوم عامیانه در مقابل نجوم ریاضی
فصل 4- وظایف مؤذّن
فصل 5- شیوههای سادۀ زمانسنجی بهوسیلۀ روز و شب
فصل 6- از مؤذّن به موقّت و میقاتی
فصل 7- درباب دستمزد مؤذّن، موقّت و میقاتی
فصل 8- زمانسنجی نجومی به‌عنوان یک علم
فصل 9- ابزارهای زمانسنجی
فصل 10- بقایای کتابخانۀ یک موقّت
فصل 11- دربابِ تنظیم تقویم قمری
فصل 12- دربابِ تعیین جهت قبله
فصل 13- جدولهای نوین برای تنظیم اوقات نماز
فصل 14- جمعبندی

نجوم--کشورهای اسلامی--تاریخ نجوم قرون وسطا
اسلام و علوم زمان (فقه)